اثربخشی آموزش همسران مبتنی بررویکردشناختی ـ رفتاری ـ اسلامی بر رضایت زناشویی، انطباق پذیری و همبستگی خانواده

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش همسران مبتنی بر رویکردشناختی- رفتاری- اسلامی بر رضایت زناشویی، انطباق پذیری و همبستگی خانواده در میان کارکنان شهرداری بندرگز بود. روش بررسی: روش پژوهش تجربی بود، بدین منظور 26 نفر(16 زن و10 مرد) ازکارکنان و همسران آنها به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به روش جایگزینی تصادفی در دو گروه قرار داده شدند (یک گروه کنترل و یک گروه آزمایش). به گروه آزمایش، بسته آموزشی شناختی- رفتاری- اسلامی توسط محقق ارائه شد. ابزار پژوهش در این تحقیق، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و مقیاس انطباق پذیری و همبستگی خانواده بوده است. بعد از اجرای پرسشنامه ها، روش تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. یافته ها: مقایسه میانگین نمرات پس آزمون رضایت زناشویی و انطباق پذیری وهمبستگی خانواده در گروه های مورد مطالعه و تحلیل کوواریانس نمرات آزمون نشان داد، بین گـروه آزمایش و گـروه کنتـرل درمقیاس انطباق پذیری وهمبستگی خانواده ودرتمامی خرده مقیاس های رضایت زناشویی(05/0>p) به غیر از فرزندپروری(05/0>p) تفاوت معناداری وجود دارد؛ ولی بین اثربخشی آموزش در مردان و زنان تفاوت معنادار نبوده است(441/0=p). بحث و نتیجه گیری:نتایج این مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی همسران بر اثر آموزش افزایش می یابد. واژگان کلیدی:رضایت زناشویی، انطباق پذیری خانواده، همبستگی خانواده.